Hieronder lees je het verhaal van Peter R de Vries zoals hij dat op zijn website heeft staan. Ik zal tussen de alinea’s door correcties toe passen. de slimme wijze waarop journalisten trachten de lezers op het verkeerde been te zetten.
Op 5 maart 1984 worden in hun woning aan de Argonautenstraat in Amsterdam door een buurman de lichamen gevonden van de 33-jarige Corina Bolhaar en haar twee kinderen Sharon (6) en Donna (9). Corina’s derde kind, de 1-jaar oude Brian, staat in zijn bedje te huilen. De drie slachtoffers zijn waarschijnlijk de vorige ochtend door wurging en messteken om het leven gebracht.
Het was toen nog helemaal niet zeker of de slachtoffers de vorige ochtend om het leven waren gebracht daar de schouwarts noteerde dat de slachtoffers waarschijnlijk 12 uur voor aantreffen omgebracht waren. Dat zou dan neerkomen op zondagnacht/maandagmorgen. De slachtoffers werden maandagmiddag rond 17.00u aangetroffen door de buurman. Schouwarts moest nog komen.
De recherche vindt geen sporen van braak en concludeert dat Corina haar moordenaar waarschijnlijk vrijwillig heeft binnengelaten. Als enige andere aanwijzing staan er twee koffiekopjes en een thermoskan in de woonkamer. Maar daarop worden geen bruikbare sporen aangetroffen.
Beeldmateriaal laat zien dat er 1 koffiekopje op tafel stond en geen twee, zo ook dat het huis niet opgeruimd was zoals in het vonnis staat. Verders komen er details voor die nimmer onderzocht zijn, waaronder een doos met de naam Sprinter. Dat blijkt een sigaretten merk te zijn die in Belgie en Frankrijk verkocht werd. Corina rookte echter een ander merk, namelijk Stuyvesant. Van wie was dat doosje Sprinter? Op de eettafel staat een soort van kadobox en naast de plant staat een beeldje van “Manneke Pies” uit Brussel waar Jo Baron huisde.
In eerste instantie wordt de ex van Corina, die de vader is van Donna en Sharon, verdacht. Maar al snel blijkt dat hij op de dag van de moorden in Andorra verbleef. Twee weken later arresteert de politie dan een serieuze verdachte. Het is de 28-jarige Louis H. een nogal ruige motorrijder met een aanzienlijk strafblad voor geweldsdelicten. Maar hij ontkent iedere betrokkenheid.
Corina had ruzie met Haim, de vader van Donna en Sharon en die wilde in dat bewuste weekend langs komen. Hij heeft echter een alibi, die telefonisch is afgegeven. Door meerdere buurtbewoners werd verklaard dat er een auto uit Andorra gezien was.
Er wordt niet gesproken over Jo Baron, woonachtig in Belgie die ook als verdachte op de lijst stond. De meest agressieve persoon uit het hele verhaal die continue Corina bedreigde haar van het leven te beroven. Een persoon die letterlijk onder invloed van drugs de boel terroriseerde. Platgespoten is geweest door een huisarts i.v.m. agressie. Een man die na aangifte van Corina het land werd uitgezet. Een man die Corina zaken liet doen die het daglicht niet konden verdragen. Een man die zelfs eens flink gebeten heeft in het been van Corina. Een man waar Corina doodsbang voor was. Een man waar Louis niet bang voor was!
Laten we door het bevuilen/benoemen van de persoon Louis H. de boel alvast aanwakkeren door te vermelden dat hij een ruige motorrijder was met een aanzienlijk strafblad voor geweldsdelicten. Dat helpt namelijk heel goed voor een Trial by Media!
De reden dat Louis verdacht werd is omdat de haatdragende rechercheur Kok er vanuit ging dat Brian de zoon van Louis was. Dat bleek helemaal niet het geval. Brian blijkt de zoon van een griek te zijn. Hij woonde eerst in Zweden alwaar hij al vrouw en kinderen had. Hij hield er een buitenechtelijke relatie op na met Corina waaruit Brian voortkwam. De vader van Brian wilde in 1984 naar Nederland komen om te werken, Corina vond dat allerminst prettig wat ook blijkt uit haar agenda/notitieboekje.
Uit onderzoek blijkt dat deze Louis een los-vast-relatie had met Corina en dat hij op de dag van de moorden onder invloed van drank en peppillen door een taxi is afgezet in de buurt van Corina’s woning. Als de recherche hem hiermee confronteert, geeft hij toe dat hij er inderdaad aan de deur is geweest, maar dat er op zijn aanbellen niet werd opengedaan. Daarna zou hij met de tram weer zijn weggegaan. De politie gelooft er weinig van: het is immers onlogisch dat in de woning waar vier mensen aanwezig waren, niemand de deurbel heeft gehoord. Bovendien herinnert zich geen van de ondervraagde tramchauffeurs dat er op die vroege zondagmorgen een opvallende figuur als Louis H. is meegereden.
De taxichauffeur verklaard dat Louis in normale toestand is afgezet. Niemand zou de deurbel hebben gehoord noch zou er iemand het gehuil van Brian hebben gehoord die volgens het rapport uit 2002 ongeveer 36 uur zonder drinken of eten heeft gezeten. De tramchauffeurs werd niets meer gevraagd dan of zij een Hells Angel in hun tram hebben gezien. Ze hebben namelijk wel een man gezien die leek op een zuid-europees type.
Op 1 mei 1984 moet men Louis H. wegens gebrek aan bewijs weer laten gaan. En daarmee is direct het laatste nieuws uit de drievoudige moord gemeld. De gruwelijke zaak zakt weg in de vergetelheid.
Peter wilde daarom met het zicht op de snel naderende verjaring (5 maart 2002) in een ultieme poging, dus voor de dader voor altijd vrijuit zou gaan, nog een maal in een uitgebreid dossier aandacht aan de zaak besteden. Maar toen hij om medewerking van justitie en politie vroeg, stuitte hij op een muur van onwil en bureaucratie. Men was aanvankelijk zelfs het hele dossier kwijt en toen het eindelijk boven water was, vond men het te veel moeite om zelfs maar nog een keer door te lezen.
Peter geeft aan dat hij op een muur van onwil stuitte en bureaucratie. Nou Peter volgens mij viel dat wel mee. Ze moesten natuurlijk eerst even het dossier even opschonen anders had je bakzeil gehaald.
Een argument tegen inzage in het politiedossier is dat de privacy van de nabestaanden in het geding zou komen. Maar als Peter de nabestaanden dan zelf opzoekt, blijkt dat zij niets liever willen dan dat er juist aandacht wordt besteed aan de gruwelijke moorden. Corina’s zuster Riki, haar kind Brian die het drama als 1-jarige had overleefd en Brians stiefvader Fred machtigen Peter in een uitgebreide schriftelijke verklaring om alles te doen en te laten wat er nodig is voor zijn journalistieke onderzoek. In diezelfde brief roepen ze bovendien justitie op om Peter alle denkbare medewerking te verlenen.
Peter had al contact met de stiefvader Fred in oktober 2001 die reageerde op een artikel van Peter uit de Panorama. En naar Peter’s eigen zeggen had hij begin 2001 ook contact met een vrouwtje die een emailberichtje gestuurd had over de zaak Bolhaar.
Maar ook dit mag niet baten. Justitie wil niet meewerken. Pas als Peter zelf met iets nieuws komt, wil men de oude stukken nog wel van de plank halen, zegt een politiewoordvoerster. En dat is het startsein om zelf een uitgebreid onderzoek in te stellen. Peter sprak met oud-politiemensen, nabestaanden en andere betrokkenen en kwam tot een aantal opmerkelijke bevindingen.
De enige echte verdachte was Louis H., de man die op de dag van de moorden bij Corina aan de deur is geweest. Het blijkt dat hij inmiddels niet minder dan 101 maal in aanraking is geweest met de politie, vooral wegens geweldsdelicten. Hij was bijvoorbeeld in 1987 betrokken bij een uiterst gewelddadige bankoverval in het Brabantse Nuenen. Daarbij werd een politieman in zijn been geschoten en gooide Louis een handgranaat naar een politie-auto. Louis H. is hiervoor veroordeeld tot 9 jaar celstraf.
Na zijn vrijlating in 1993 gaat H. gewoon door met het plegen van misdrijven en in 1998 loopt hij voorlopig voor de laatste maal tegen de lamp. Hij wordt opgepakt nadat hij zijn laatste vriendin heeft verkracht en bijna heeft gewurgd. De vrouw blijkt al twee jaar een relatie met hem te hebben en heeft zelfs een kind van hem. Louis H. wordt uiteindelijk veroordeeld tot zes jaar cel. Deze laatste relatie van hem is direct daarna ondergedoken en woont onder een nieuwe naam op een geheim adres, uit angst voor de wraak van H.
Deze vrouw kan een belangrijke getuige zijn: ze heeft immers twee jaar met Louis samengewoond en de kans is groot dat Louis in die periode iets heeft losgelaten over zijn criminele verleden. Peter was er daarop op gebrand haar te vinden. En dat lukte.
Het blijkt inderdaad dat Louis tegenover deze Renetta van der M. meerdere malen de moord op Corina en haar kinderen heeft opgebiecht. Peter zocht daarop direct contact met de Amsterdamse recherche die de vrouw uitvoerig heeft gehoord. Haar verklaringen zijn in een proces verbaal opgenomen dit heeft ervoor gezorgd dat de moordzaak een week voor de fatale verjaringsdatum van 5 maart 2002 kon worden heropend. Na uitzending van ons uitzendingvullend dossier hebben zich meer belangrijke getuigen gemeld. Een daarvan was een vrouw tegenover wie Louis H. eveneens de moorden heeft bekend.
Hier maakt Peter er helemaal een potje van. In 1989 werd Louis veroordeeld en in 1995 kwam Louis vrij. Half ‘96 heeft hij Renetta leren kennen en hij werd begin ‘98 veroordeeld. Dat is bij mij geen twee jaar Peter. Peter zocht niet direct contact op met de recherche. De recherche maakt namelijk een hele grote fout met het dateren van een verklaring van Renetta. Peter had al contact met de recherche en liet zich tevens informeren door Fred Teeven. De vrouw die zich na de uitzending gemeld zou hebben was opgespoord door de recherche en niet binnengekomen via Peter. Vanaf dan begint het spel der spellen.
Als je het verhaal van Peter leest dan kun je ook niet anders “suggereren” dan dat hij de moordenaar op het spoor is gekomen. Als je dan in een uitzending een eenzijdig verhaal gaat reconstrueren dan is dat zeer indrukwekkend waardoor ook weer de indruk gewekt wordt dat je met een “monster” te maken hebt.
Gelukkig weet ik meer, niet alleen ik maar velen met mij en de waarheid zal dan ook een keer uitkomen. Binnenkort deel II waarin Peter zijn journalistieke toverstafje gebruikt om de lezer te beinvloeden.
Haim en Jo Baron vertrokken beide naar Israel in 1998 alwaar Jo Baron een andere identiteit aanvroeg. Jo Baron schijnt medio 2001 te zijn overleden. Haim en zijn vrouw Louise wonen daar nog steeds.
Lees ook de andere leugens die op de site van Peter worden vermeld “Peter liegt”