Wateroverlast of ontlastend bewijs?

Geplaatst door

eye4life_klein

Uit de inhoud van die stukken blijkt niets van “waterschade” Het blijkt dat de sporen en voorwerpen gewoon zijn opgeruimd en vernietigd.

De vernietigingshandelingen vonden hoogstwaarschijnlijk plaats op 4 januari 1991 en 29 juli 1993.
Verschillende politiefunctionarissen werden gehoord in 2002. Van Hoeven spreekt over “opschonen”.
Woelders noemt “verbouwing” en/of “plaatsgebrek” als argumenten voor ontrui-ming.
Schipper stelt gewoon duidelijk dat het “een grote puinhoop was met de inbeslag-genomen voorwerpen”. Bouma verklaart dat het toen “niet zo best gesteld was met de opslag en bewaring”.
Ook verklaart hij: “Destijds was de inbeslaggenomen voorwerpen een aanhou-dende zorg”.
Volgens Bouma zou Woelders zelfs letterlijk gezegd hebben: “Die rotzooi moet weg.”

Geconstateerd kan worden dat uiteindelijk veel belangrijk materiaal vernietigd is.

Zo gaat het blijkens de aanvullende processen-verbaal uit 2002 rond de vernieti-ging van sporen en voorwerpen o.a. over de navolgende in beslaggenomen voor-werpen en sporen:

• Kledingstukken van de 3 slachtoffers Corina, Donna en Sharon, zoals
– ochtendjas, T-shirt, pyjamabroek, sokken, damesslip “gedragen
door Corina Bolhaar”.
– pyjamabroek en onderbroek “gedragen door Sharon”.
– slipje “gedragen door Donna”.

• Vele voorwerpen/sporen afkomstig uit de woonkamer van de slachtoffers, zoals tabak, ringetje, sleutel, leeg pakje sigaretten, doos lucifers, substan-tie afkomstig van vloerkleed, substantie afkomstig van de bank en na-gels/nagelvuil van Corina, Sharon en Donna.

• Springtouw, aangetroffen om hals Sharon.
Riem, aangetroffen om hals Sharon.
Stuk van riem, aangetroffen naast Sharon.
Riem, aangetroffen nabij Sharon.
Plastic foliestukje, aangetroffen op hals van Corina.
Verpakkingsmateriaal.
2 stukken touw.

Duidelijk is geworden dat het een puinhoop was rond de bewaring van veiligge-stelde en in beslaggenomen voorwerpen. Er is zeer onzorgvuldig omgesprongen met belangrijk materiaal. Dit is de politie zwaar aan te rekenen. Het OM is ver-antwoordelijk voor deze gang van zaken.

In die bewuste kelder ging het juist om voorwerpen afkomstig van zeer ernstige delicten (zie verklaring Ten Velden, p.v. onderzoek ter terechtzitting van uw hof d.d. 8-3-2004, pag. 48).

De zaak Bolhaar had een “zeer grote maatschappelijke impact”. (Van Rossum, aanvullende p.v. d.d. 23 januari 2002). Het is onbegrijpelijk dat dit materiaal in deze zaak toen – dus voor het verstrijken van de verjaringstermijn – al is vernie-tigd.
Inspecteur Ten Velden verklaart in een p.v. van 28 november 2002 (pag. 1151 e.v.) onder meer hieromtrent:

“Louis werd na 6 weken weer in vrijheid gesteld, omdat er toen te weinig bewijs tegen hem was. Justitie wilde voorkomen dat toen met het aanspannen van een eventuele rechtszaak tegen Louis, dit tot vrij-spraak zou leiden.”
(Pag. 1154/1155).

Lees het volledige pleidooi die er niet om liegt hier verder

 

Eén reactie

  1. Voor mij is die lange zwaar geschaad in zijn verdediging, de vragen die ik mezelf regelmatig stel “Is het bewijsmateriaal echt zomaar is weggegooid?” Was het ontbreken daarvan handiger om hem veroordeeld te krijgen? Peter R de Vries heeft volgens mij die ex een behoorlijke voorzet gegeven om hem veroordeeld te krijgen. Dat zou mijn inziens opnieuw onderzocht moeten worden. Hopende op goede afloop 11-06-2013 althans nieuwe kansen en eindelijk gerechtigheid in deze absurde veroordeling,

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *