Geplaatst door Onderstaande is helaas alleen in de engelse versie verkrijgbaar. Zo ook de volledige informatie op Wikipedia. Het is zeer de moeite waard om die informatie door te nemen. Zo krijgt men een beeld van wat een functie als bewaarder in een gevangenis met de mens in het kostuum kan doen.
Het experiment werd al na zes dagen beeindigd terwijl het 14 dagen zou duren.
Dit vanwege het feit dat na enkele dagen een aantal studenten met de rol als bewaarder oneigenlijke sadistische neigingen kregen, een deel van de studenten die als gevangenen meededen emotioneel getraumatiseerd raakte en een klein deel verwijderd moest worden uit gevangenschap.
Stanford Prison Experiment samenvatting:
The Stanford prison experiment was a study of the psychological effects of becoming a prisoner or prison guard. The experiment was conducted in 1971 by a team of researchers led by Psychology Professor Philip Zimbardo at Stanford University. Twenty-four undergraduates were selected out of 70 to play the roles of both guards and prisoners and live in a mock prison in the basement of the Stanford psychology building.
Those selected were chosen for their lack of psychological issues, crime history, and medical disabilities, in order to obtain a representative sample. Roles were assigned based on a coin toss.
Prisoners and guards rapidly adapted to their roles, stepping beyond the boundaries of what had been predicted and leading to dangerous and psychologically damaging situations. One-third of the guards were judged to have exhibited “genuine” sadistic tendencies, while many prisoners were emotionally traumatized and two had to be removed from the experiment early.
After being confronted by Christina Maslach, a graduate student in psychology whom he was dating, and realizing that he had been passively allowing unethical acts to be performed under his direct supervision, Zimbardo concluded that both prisoners and guards had become too grossly absorbed in their roles and terminated the experiment after six days.
Ethical concerns surrounding the famous experiment often draw comparisons to the Milgram experiment, which was conducted in 1961 at Yale University by Stanley Milgram, Zimbardo’s former college friend. Tom Peters and Robert H. Waterman Jr wrote in 1981 that the Milgram experiment and the Stanford prison experiment were frightening in their implications about the danger which lurks in the darker side of human nature.
The Stanford experiment ended on August 20, 1971, only six days after it began instead of the fourteen it was supposed to have lasted. The experiment’s result has been argued to demonstrate the impressionability and obedience of people when provided with a legitimizing ideology and social and institutional support. It is also used to illustrate cognitive dissonance theory and the power of authority.
In psychology, the results of the experiment are said to support situational attribution of behaviour rather than dispositional attribution. In other words, it seemed the situation caused the participants’ behaviour, rather than anything inherent in their individual personalities. In this way, it is compatible with the results of the also-famous Milgram experiment, in which ordinary people fulfilled orders to administer what appeared to be damaging electric shocks to a confederate of the experimenter.
Shortly after the study had been completed, there were bloody revolts at both the San Quentin and Attica prison facilities, and Zimbardo reported his findings on the experiment to the U.S. House Committee on the Judiciary.
UPDATE NEDERLANDSE VERSIE met dank aan Bou
Lees de volledige reportage op Boublog
Het Stanfort Prison Experiment was een revolutionair psychologisch experiment dat in 1971 werd opgezet door de sociaal psycholoog Philip Zimbardo van de gerenommeerde Stanford University in Californië. Voor dit Prison Experiment werden eerst 70 studenten aangetrokken, die werden getest op psychische stabiliteit, goede gezondheid en de afwezigheid van een crimineel verleden. De 24 als beste gekeurde studenten werd daarna willekeurig in twee groepen opgesplitst: een groep gevangenen en een groep bewakers. Daartoe was in de kelders kelders van de universiteit een namaak-gevangenis gebouwd. Het experiment zou twee weken duren. De studenten begonnen zich echter vrijwel onmiddellijk te gedragen als echte gevangenen en bewakers. De bewakers maakten daarbij misbruik van hun macht en werden sadistisch, de gevangenen verzetten zich aanvankelijk wel, maar al snel gaven ze zich gewonnen en werden ze onderdanig.
De volgende documentaire gaat over het Stanford Experiment en wat dit ons kan leren: door de omstandigheden in een gevangenis zal vrijwel iedere bewaker veranderen in een sadist, terwijl de meeste gevangenen veranderen in slaafse zombies.
Stanford Prison Experiment duurt 29 minuten.
Willen jullie echt een afgrijzelijk voorbeeld zien van onprofessionele, ongetrainde machtmisbruikers jegens personen in gevangenschap?
Een soldaat of wie dan ook is nog geen gevangenisbewaarder!
Bron: Prison Experiment
Mail het door als documentatie of cursus materiaal aan het Ministerie van Justitie, het OM, rechtbanken, gerechtshoven en de Hoge Raad. Laat hen eens zien wat “macht verstrekken” aan ongetraind en onprofessioneel personeel kan aanrichten! En maar bezuinigen!