Geplaatst door 
‘Die De Vries moet een kogel door zijn kop’
Panorama nr. 40 september 2003
Auteur: Peter R de Vries
Citaat uit de column van Peter R de Vries bron: Column Panorama
Op 3 april van dit jaar (2003) kreeg ik bezoek van een beroepscrimineel die een lange gevangenisstraf heeft uitgezeten voor een moord. Ik had hem in de gevangenis tien jaar geleden ooit een keer geïnterviewd. Mede daarom onthulde hij mij dat hij onlangs was aangezocht om een aanslag op mijn leven te plegen. Een Amsterdamse moordenaar, die mede door mijn toedoen achter de tralies was gekomen, had hem tienduizenden euro’s geboden om deze klus te klaren. De wraakzuchtige gedetineerde had mijn bron bovendien informatie gegeven over locaties waar ik regelmatig kom – wat klopte als een bus! – en waar hij het beste kon toeslaan. De opdrachtgever had hem meermalen gezegd: “Die De Vries moet een kogel door zijn kop, die moet gestrekt.” Het was een ‘zeer betrouwbaar en geloofwaardig’ verhaal. Met naam en toenaam, verteld door een bron die zich bloot gaf. Ik nam contact op met de Amsterdamse politie die de bewuste moordzaak had behandeld en zelfs een speciaal team in het leven had geroepen om eerdere dreigementen van de man aan het adres van de politie te onderzoeken. Tot mijn verbazing wilde men mijn aangifte niet opnemen en werd ik afgepoeierd met de mededeling: “Ga maar naar de politie Gooi- en Vechtstreek, want daar zit jouw kantoor.” Daar wist men echter niks van de zaak af en dus weigerde ik dat. Na een protestbrief van mij werd de aangifte alsnog op 26 april in Amsterdam opgenomen. Gezien de ernst van de zaak zou ik snel nader horen, werd mij beloofd. Het bleef echter stil. Doodstil. Weken verstreken. Maanden zelfs. Toen ik half juni nog niets had gehoord, ging ik eens bellen, maar al snel bleek mij dat men weinig trek had mij te woord te staan, ik werd van de een naar de ander verwezen. Niemand durfde iets te zeggen. Ook de verantwoordelijk officier van justitie mr. G. Oldenkamp gaf niet thuis.
Na veel geharrewar werd ik uiteindelijk gebeld door rechercheur Van Koningsveld, die op 23 juni bij mij op kantoor langskwam. Hij was lid van dat speciale politieteam. Wat hij vertelde was onthutsend en ontluisterend. Hij zei mij eerlijk dat hij pas mijn aangifte had gezien, nadat ik met rondbellen was begonnen. Al die tijd was er naar zijn zeggen ‘helemaal niets’ met de zaak gedaan en had deze ‘onder in een la’ gelegen.
Mijn woede hierover vond hij heel begrijpelijk, maar hij hief hij zijn handen machteloos omhoog: “Ik kan er ook niks aan doen.” Verbijsterd diende ik een schriftelijke klacht in bij hoofdofficier mr. L. de Wit, ja inderdaad dezelfde man die zo in zijn wiek was geschoten over de kritische opmerkingen van advocaat Nico Meijering. Een week later kreeg ik een brief met hoog smoesgehalte van De Wit terug, waarin hij probeerde recht te praten wat krom was. Ja, er waren wat capaciteitsproblemen, rechercheur Van Koningsveld was op vakantie geweest en daardoor had alles nogal wat tijd gekost, maar er was nu ‘goede nota genomen’ van mijn brief. Ja ja.
Een paar weken later informeerde ik bij de recherche of mijn bron al eens was gehoord over de kwestie. U raadt het al, het antwoord was ‘nee’. Conclusie: het leven van een officier van justitie is meer waard dan dat van een journalist. Klassenjustitie heet dat geloof ik…
Gut Peter R de Vries bekend dat de dader mede door zijn toedoen achter de tralies verdween.
Leuk om te weten Peter. Dat bewuste hoofdstuk staat ook al bol van de leugens. Ach en bij wie moet Peter anders klagen dan bij OvJ L. de Wit die ook al betrokken was in de zaak Bolhaar. De man die Peter waarschuwde was George van Dijk bij de recherche bekend als OMA. Toen het boek uitkwam ben ik dat bewuste hoofdstuk gaan lezen en kon mijn ogen niet geloven. Hoeveel leugens moeten er nog meer aan de kaak gesteld worden! In diverse blogs van journalisten werd melding gemaakt van dat dreigement die niet klopte. Tijd dat Peter eens zijn excuses gaat aanbieden vinden jullie ook niet? Ook hoog tijd dat Peter eens even mee gaat lezen in het gehele dossier Bolhaar waarbij een man levenslang kreeg voor de kat zijn k*tWil je de discussie die ik met dhr. van Dijk had nog een nakijken klik dan hier
Hieruit blijkt dat de Vries ietwat behoorlijk paranoia is. Met zo een slecht geweten als Peter de vries ben je wel genoodzaakt paranoia te zijn, was hij al voor de zaak van Louis. Er zullen inmiddels wel tientallen of honderden mensen zijn die Peter liever zien gaan dan komen en heel kwaad op hem zijn. En of Louis nu vrijkomt of niet ( maar dat zal wel moeten want louis is onschuldig en de bewijzen daarvoor zijn legio ) Peter zal zijn leven lang op zijn hoede moeten zijn, er zijn te veel mensen die hem willen ruimen, dat hoeft Louis ook echt niet te ( laten ) doen. Peter zal trouwens zo wie zo het veld moeten ruimen, in de beschaving die we willen is geen plaats voor menselijke parasieten, collaborateurs met de onderdrukkers en premiejagers.
Figuren als van Dijk en Patrick van Eem die via Peter het OM helpen bij hun misdaden terwijl ze zelf allebei loosers zijn, platgedrukt door het systeem, ( beveiligd door het OM ) en zich zo voelen, dat is duidelijk, zijn verloren zielen. ( Patrick van Eem in Amerika, ha, ha, hij wil er zo graag bijhoren ) Het lijkt me beter voor Peter de V. zijn veiligheid en gemoedsrust ( zijn slechte geweten ) als hij zo snel mogelijk wordt berecht door een legale rechtbank. Misschien is de Vries nog te redden met enige jaren gevangenisstraf en een goede resocialisatie en heeft hij aldus ook uitzicht op een rustige oude dag. Want ik verwacht, gezien zijn opstelling tot nu toe ook mbt andere zaken ( o.a. Ernest Louwes ), dat hij geen berouw kent, en geen zelfkritiek hanteert, hij vertrouwt op zijn onderbuikgevoel en bescherming van lieden van het OM en onderwereld figurenen, die hij bij de vleet kent, kan geen verlies accepteren. Meester de Vries, verslaafd aan het spel, waarin meester de Vries de vlees geworden wet is. Ovj de Wit en meester de Vries zijn soul-brothers maar dan omdat zij beiden hun ziel kwijt zijn geraakt. ( without soul brothers ) Zij beseffen niet dat hun ziel nu door demonen wordt gedomineerd en zij als slaven moeten gehoorzamen. Hun vlam werd door leugens gedoofd. Maar Louis laat zijn ziel niet afpakken, daar ben ik zeker van en zal zeker triomferen, het is onmogelijk dat ik me hier in vergis, Louis hou vol.