Een ´discretionaire bevoegdheid´ betekent in gewoon Nederlands de vrije beslissingsruimte van de rechter. Een bewindsvoeder kan ook gebruik maken van die bevoegdheid. De rechter vindt wel dat, indien men gebruik maakt van die bevoegdheid dit zodanig beargumenteerd moet zijn dat het precedentwerking kan hebben. ´Precedentwerking´ betekent dat er door de rechtspraak regels van gemaakt kunnen worden´.
Even een korte inleiding die te maken heeft met het verstrekken van verblijfsvergunningen…..
De PvdA-bewindsvrouw Albayrak maakt gemiddeld enkele malen per week gebruik van de zogeheten ‘discretionaire bevoegdheid‘. Dat is het speciale recht van een bewindspersoon om zelf alsnog asiel te verlenen aan schrijnende gevallen, die volgens de regels niet voor een verblijfsvergunning in aanmerking komen.
Verzoeken voor gratie worden regelmatig gedaan door advocaten, burgemeesters of actiecomités, nadat de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) en zelfs de rechtbank verblijfsverzoeken herhaaldelijk hebben afgewezen. Albayrak kan vervolgens zowel de IND als de rechter passeren.
Bron De Telegraaf 29 oktober 2008
Met het bovenstaande wil ik aangeven dat men zichzelf dus wel degelijk
kan bemoeien met de gedane uitspraken van rechtbanken.
Ik ga ervan uit dat men met die bevoegdheid ook de rechter kan
passeren in strafzaken. Vanaf nu ga ik dan ook het Ministerie van Justitie
en de leden van de 1e en 2e kamer wijzen op die bevoegdheid.
Ik snap dan ook niet dat ik altijd hetzelfde te horen krijg als ik de zaak
van Louis Hagemann aankaart bij bewindsvoerders.
Het antwoord luidt dan “Wij bemoeien ons niet met individuele zaken”.
Met de zogeheten “discretionaire bevoegdheid” laat ik ze even opnieuw
nadenken alvorens zij mij berichten dat zij geen invloed (mogen) hebben
op de uitspraak van de rechter.